Ağustos 16, 2012

"Ne sandınız, o zaman Tanrı vardı. Onunla aramıza dünya girmemişti."

Tanrıya, köy enstitülerini ateist yetiştiren yerler olarak tanıtan tarih hocamızı ilk projemde kullanmam konusunda bana yardım etmesi için dua ediyordum. Füruzan'ın da dediği gibi "Ne sandınız, o zaman Tanrı vardı. Onunla aramıza dünya girmemişti."
(bu yazı devam edecek. şu an teknik aksaklıklardan dolayı devam edemiyor. devam ederse belki güzel olur. olur mu olur ey kâri. iyi yazamıyorum. bir şeylerin farkındayım, kendimle ilgili. ben bu acıklı gülünç halime üzülüyorum. oysa insanlar tebrik ediyorlar. dalga mı geçiyorlar diyorum ama ciddi olduklarını anlıyorum. dalga geçseler hak vereceğim. yaralarım çok derin. buna değineceğim)

Füruzan'ın kahramanı olan kızlardan biri kaybolmaya başladı.

Memet Fuat, Füruzan için “Orhan Kemal'in kahramanı olan kızlardan biri yazmaya başladı.” derse ben de kendi adıma böyle söylerim. Zaten ne söylesem kendi adıma söylüyorum gibi geliyor oradan size. En iyisi yok olayım diyorum. Asiye ve korosu Seniye Hanım'a "Ama elde değil bayan yok olmak" derse tabii kulağımda, elbet yok olamam. Gözükmeyeyim diyorum. Kendime bile gözükmek istemiyorum. Her şeyi tükettim. Benliğimde keşfe açık hiçbir yer bırakmadım. Fazla tanıdığım. Fazlalığım. Kendimi başka bir gezegene yollamak istiyorum. Başka bir adla. Kendimden kurtulmak istiyorum. Güneşin rol kestiği şu mevsim geçsin dayanamıyorum. Saçmalıyorum. Bugünü gerçek bir gün yapan tek şey yaptığım taze fasulyedir. İnsanlar yemek yaptığım için şaşkındır. Parasız yatılı olmak, parasız ve yatılı olmak umurumda değildir. Ben karanlıkta yürümek istiyorum. Yürümek.
Birazdan kendime gece çayı yapacağım. Çaya yaptığım üvey evlat muamelesine son verdim. Oradan çok siyah beyaz, donuk, heyecansız, sürekli ağlayan zırlayan biri olarak gözüküyorum ha. Allah benim belamı versin. Tüm bunlara sebep oldum. Duygusalım; tamamım bu değil.
Tutuk gibiyim. Çok sevdiğim ama bu zamana kadar doğru düzgün görüşemediğim bir dostun yanında bunu daha iyi anladım. Gönlümün Kazancakis'i. Bir sürü leylalık, normalde düşmediğim dalgınlıklar, şapşallıklar. Bunları aşk halinde yapıyor olsam güler ve unuturdum. Ama bunların dış etkenlerle bir ilgisi yok. Oğlum, evet oğlum, bunca sevmediğim insanın arasında nasıl bu kadar kendim gibi oluyorum da çok sevdiğim insanların arasında kendimi koyvermem için zaman gerekiyor? Kendimden kurtulmak istiyorum. Okuldan, aileden, kuzenlerden, tüm akrabalardan. Komşuları seviyorum. Gazete bayisindeki "gazeteni ayırdım küçük hanım" diyen, her gün beni görünce gülen, zaten hemşehrim olan genç kadını seviyorum(bazı günler yalnız içtenlikle ona gülüyorum) Kan bağı bulunmayan yerlerde kendimi daha iyi hissediyorum. Zorunlu samimiyetin zerresi yok. Şu anlık yapabileceğim tek şey çay. Nor Radyo'da Mohsen Namjoo da çaldığına göre. Çay yapayım.

Ağustos 14, 2012

mani

"akşamları belli bir saatten sonra kişilik, hatta beden değiştiriyor gibi gelirdi bana. yüzü alarır, bakışlarına çok güzel ama ürkütücü bir parıltı eklenirdi. çok da gençti"

topuksuz, boyasız, sütyensiz: özgürlük
naci en alamo: "bir kıyıya bakarken, bakarkenki ağlayan yüzünle"
gitmek: gidiyorsam demek
bavul: bekleyen tek şey
yol: tartışmasız

"rüzgar bizi götürecek": umutla yaşıyoruz efendim
yaşama tutkusu: şarkıyla sevişmek
yaşama tutkusu: şimdi değil
vakit var daha: anne geldik mi?
yaşama tutkusu: ölmez isek
beklemek: napacam

bir kadına kasada sıramı vermiştim. bana teşekkür etmişti. yüzüme de bakmıştı. ertesi gün aynı kadın minibüste bana yanındaki koltuğu işaret etti. ben onu tanıdım. o beni tanımadı.

kahve ve cemel vakası: biraz düşünelim
kahve ve cemel vakası: uzun ihsan efendi'ye sorularım var
kahve ve cemel vakası: "evet sayın bayan, kolay değil, haklısınız"

Ağustos 07, 2012

Deli Kızın Türküsü

I

Sabahleyin


Karayı kaldırın mavi koyun umudumu yitirmedim

Beni çağırın gülümserken uykunun bir yerinde
Eliniz beyazken uzatın isterim
Karayı kaldırın sevgi koyun umudumu yitirmeyin

Ben ışıklar konfetler bayramlar istemem

Uzanmışım gölgeliğe bir başıma
Şu uzaktan tükenmez yalnızlıktan
İçten içe ürküyorum ama
Böyle de iyiyim

Siz dayanılmaz bir "Günaydın"sınız

Sabah sabah insanı ayağına getiren
Hiç yoktan dünyayı kendini sevdiren
Siz çocuk ağızlı bir "Günaydın"sınız

Çocuk ağzınızla biraz daha durun

Gittiğinizde güz gelmiş olacak

Güz gelirken bir yanı kara sevdalarla

Avcumda bu yavru kuş varken tedirgin
Sizde tutunacak yaslanacak kollar
Biraz daha durun biraz daha
Karayı kaldırın mavi koyun umudumu götürmeyin


Akşamüstü


Yollarda akşam dönüşü yorgun argın

Siz yoksunuz şiir yazan ellerim yok
Yarımla dışa dönmüşüm yarım susken
Çizginin üstündekiler yüz yüze
Koca bir gün ne yapmışım nasıl yaşamışım
Haberim yok

Dokunup çekilen bir şarkı rüzgarla

Vakti yalanlıyor sıcak sıcak
Sinema dönüşü iş dönüşü yahut bahanesiz
Beyazın tam ortasında bekliyorum
Ya gelmezseniz ne olacak

Maviyi kaldırın kara koyun sırasıdır

Bana yeni tutkular gerek bıktım
Bir solukta buz gibi yaşamak isterim
Beni öldürürse bu umut öldürür


Gece Türküsü


Alıp ayaklarımı yollardan şöyle rahat

Tam kendi kendimi bulacakken
Kim getirir sizi başucuma
Kim kaldırır uzun uykunuzdan

Başlar gecenin oyunu delice

Dizlerime yükselir bir deniz
Anıları küçük yıldızlar gibi karanlıkta
Yanıma yöreme indirirsiniz

Ben ışıklar konfetler bayramlar istemem

Uzak uzak gitmede fayda yok
Şimdi bütün şehirler birbirine benzer

Bir kendi kendime doyasıya
Bu gece sussanız dinlensem
Ne gezer


II


Şimdi insanların yalnız kolları var

Ve ben delice bir şey istiyorum
Şimdi insanların yalnız kolları var
Ve ben başımı koyuyorum

Tuttu bir alacakaranlık bastı

Bütün şehirler birbirine benzedi
Saklı köşem bir daha aldattı ellerimi
Ellerimde iki üç isim kaldı

Adına yakılan mumlar İsa'nın

Yana yana bitti umutsuz
İsa, resimleri kadar güzel değildi
Biri kardeşliiğimi aldı gitti
Şimdi ben delice yaslanmak istiyorum
Şimdi insanların yalnız kolları var


III


Sana büyük caddelerin birinde rastlasam
Elimi uzatsam tutsam götürsem
Gözlerine baksam gözlerine konuşmasak
Anlasan


Elimi uzatsam tutamasam

Olanca sevgimi yalnızlığımı
Düşünsem hayır düşünmesem
Senin hiç haberin olmasa
Senin hiç haberin olmaz ki
Başlar biter kendi kendine o türkü

Yağmur yağar akasyalar ıslanır

Bulutlar uçuşur gecelerin
Ben yağmura deli buluta deli
Bir büyük oyun yaşamak dediğin
Beni ya sevmeli ya öldürmeli

Yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa

Böcekler gibi başlamalı yeniden
Bu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıkta
Yan garipliğine yürek yan
Gitti giden


Gülten Akın